Rozwojduchowy.net

Być może wybrałam drastyczny tytuł tego tematu, jednak chciałam oddać tragizm mojej sytuacji. Praca która mnie wykańcza jest jednocześnie jedynym źródłem mojego dochodu. Jestem matką samotnie wychowującą dziecko. Stres odbiera mi chęci do życia, podkrążone oczy, brak motywacji, nie cieszy mnie nawet widok mojej dwuletniej córki... To jest straszne... Słyszałam o medytacjach, muzyce, która odpowiednio stosowana potrafi "naprawić szkody" wyrządzone przez nadmierny stres. Proszę o pomoc.

Medytacja może dać odprężenie, ale to samo, przy odpowiednim podejściu, daje spacer. Medytacja może Ci bardziej naświetlić sytuację, w której się znajdujesz, może uda Ci się przez chwilę popatrzeć na problemy z lekkim dystansem. Nie jest ona niestety czarodziejską pigułką na problemy.

Powinnaś znaleźć inną pracę, może mniej płatną, ale dającą troche odetchnąć.

Czy stres może zabić? z Twojego postu wynik, że na poziomie psychicznym już Cię morduje. Przez stres można nabawić się też chorób, słyszałem także o zjawisku "nagłego odłączenia prądu", to zjawisko opisali Japończycy u nich często ludzie umieraj nagle w skutek stresu.

Twój stan jest bardzo poważny, masz dziecko więc powinnaś myśleć o nim. Musisz zmienić swoje życie, pierwszym takim krokiem będzie na pewno zmiana pracy. Po co Ci pieniądze z niej skoro Twoje dziecko "za chwilę" może stracić matkę ? Pomyśl w ten sposób, chcesz zapewnić córce byt i zapewne zastąpić brak ojca wszystkim czym możesz a tym samym odbierasz jej to co ma najcenniejsze - Ciebie! Spróbuj poszukać naturalnych sposobów na zrelaksowanie się. Na pewno znajdziesz coś dla siebie, poszukaj opinii i zacznij działać.

Pomyśl o córce.

Rzeczywiście, twój stan jest poważny. Sam miałem taki problem, choć może aż nie do tego stopnia. Ponieważ nie mam rodziny na utrzymaniu, więc ja akurat zdecydowałem się na rozstanie z taką pracą. Skoro masz dziecko na wychowaniu, więc rezygnacja z pracy bez zapewnienia sobie inne, nie jest dobrym pomysłem. Postaraj się najpierw mocniej zaangażować w poszukiwanie nowej pracy. Dopiero kiedy ją znajdziesz, zwolnij się z tamtej.

Psychika człowieka jest tak zrobiona, że poddawana długotrwałemu stresowi, sama zaczyna wytwarzać stres, bez względu na to, czy jest powód, czy nie ma. Człowiek zostaje wciągnięty w psychiczne bagno. Musisz się z tego psychicznego bagna wydostać. Sposobów jest wiele: medytacja, afirmacje, joga, technika pozytywnego myślenia itp.

Jeżeli chcesz możesz skorzystać z moich doświadczeń z wychodzenia z psychicznego bagna, które opisałem w swoim poradniku "Jak uwolnić się z psychicznego bagna". Ten e-book możesz pobrać za darmo ze strony http://chomikuj.pl/e-Darmo/Darmowe+e-booki/Pe*c5*82ne+wersje/e-Darmo/Poradniki

Pozdrawiam i życzę powodzenia

Nie zabije Cię, zresztą trzeba najpierw odżyć, by móc być zabitym, więc nie masz się o co martwić, ale jeśli tak bardzo ci źle, to zmień pracę.

Mam podobnie. Choć chyba nie aż tak źle. Nie mam dzieci, mieszkam tylko z partnerem ale obydwoje czujemy się jak pół trupy. Praca, dom, praca, dom. Straciliśmy do wszystkiego chęci, ciągle jesteśmy niewyspani, na nic nie mamy ochoty, nawet zainteresowania odeszły w kąt. Próbowałam znowu postawić się na nogi medytacją ale z reguły po pracy i ogarnięciu obowiązków nie miałam siły i od razu zasypiam. Partner z kolei ma problemy ze snem i w ogóle zasnąć nie może.
W wolnej chwili chętnie przeczytam ten e-book Praktyka, ale również chętnie przyjmę jakieś inne rady.